Για άλλη μια φορά ερμηνευτικά και σκηνοθετικά επαρκέστατος, ο ξεχωριστός καλλιτέχνης Θανάσης Σαράντος, που παρουσιάζει από 8 ως 10 Μαρτίου στις 21:00, στο θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης τα «Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη».
Με τη μοναδική ένταση και το πάθος που τον χαρακτηρίζει και δίνοντας ένα κομμάτι από την ψυχή του, μεταφέρει στη σκηνή επιλεγμένα αποσπάσματα, από το ογκοδέστατο βιβλίο που ο Στρατηγός κατάφερε να συντάξει στο τέλος της ζωής του, με τα λίγα κολλυβογράμματα που έμαθε για αυτόν ακριβώς το λόγο, όπως ο ίδιος αναφέρει.
Ο Σαράντος, με την επιλογή των αποσπασμάτων που χρησιμοποιεί, εστιάζει στη μεταπολεμική κυρίως Ελλάδα, την απελευθερωμένη, όταν ο Μακρυγιάννης παρατηρεί με πικρία πως η πατρίδα του, αν και έχει αποτινάξει τα δεσμά του κατακτητή, εμφανίζεται και πάλι δέσμια, των βασιλιάδων και των κακών πολιτικών αυτή φορά, που της ρουφάνε το αίμα και δεν την αφήνουν να ορθοποδήσει, και με όλη τη δύναμη της ψυχής του και της φωνής του καυτηριάζει τα κακώς κείμενα.
Η παράσταση ήταν δυνατή και συγκινητική. Ο Σαράντος κινήθηκε επάνω στη σκηνή με άνεση αλλά και όσο χρειαζόταν. Ο λόγος του έρεε ακατάπαυστα, τα μάτια βούρκωναν συχνά, ενώ το πρόσωπό του παλλόταν συνεχώς από το έντονο συναίσθημα.
Το κείμενο συνοδευόταν από κομμάτια παραδοσιακής μουσικής, που ερμήνευσε όμορφα η Σύλβια Κουτρούλη· πολίτικο λαούτο, ταμπουρά -όργανο που έπαιζε και ο Μακρυγιάννης-καθώς και το εξαιρετικό πνευστό Νάι, με τους ανατολίτικους ήχους του. Ο Θανάσης Σαράντος μάλιστα, ερμήνευσε επί σκηνής το τραγούδι «Ο ήλιος εβασίλεψε Έλληνά μου», σε στίχους του ίδιου Μακρυγιάννη.
Κορυφαίες στιγμές κατά την άποψή μας, αυτές όπου κάποιοι ήχοι της φύσης, όπως πουλιά ή τζιτζίκια ακούγονται πίσω από το λόγο του Στρατηγού. Οι ήχοι αυτοί, οι εντελώς αυθεντικοί, όπως και ο ίδιος ο Μακρυγιάννης, και τόσο αληθινοί, συνόδεψαν κάποιες στιγμές το κείμενο ιδανικά, μας συγκίνησαν και μας ευχαρίστησαν πολύ.
Οι φωτισμοί ήταν κάτι παραπάνω από καλοί, ο Σαράντος εξάλλου ειδικεύεται σ’ αυτούς, και μετέδωσαν την ατμόσφαιρα που απαιτούσε το έργο.
Θα θέλαμε να συγχαρούμε για άλλη μια φορά τον Θανάση Σαράντο, τον μοναχικό αυτόν καλλιτέχνη, τον λάτρη της ελληνικής γλώσσας και παράδοσης, που αφουγκράζεται πάντα την καρδιά του, αδιαφορώντας για τις εμπορικές δουλειές και καταθέτει στους συμπατριώτες του μέσα από τις επιλογές των έργων του γνήσια κομμάτια από Ελλάδα, συμβάλλοντας έτσι κι αυτός, με τις δυνάμεις του, στην ηθική ανάταση ενός λαού που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται σκληρά από τις οικονομικές και πολιτικές συγκυρίες.
Πηγή: https://thesstheater.gr/apomnimoneumata-tou-makrigiani/
Με τη μοναδική ένταση και το πάθος που τον χαρακτηρίζει και δίνοντας ένα κομμάτι από την ψυχή του, μεταφέρει στη σκηνή επιλεγμένα αποσπάσματα, από το ογκοδέστατο βιβλίο που ο Στρατηγός κατάφερε να συντάξει στο τέλος της ζωής του, με τα λίγα κολλυβογράμματα που έμαθε για αυτόν ακριβώς το λόγο, όπως ο ίδιος αναφέρει.
Ο Σαράντος, με την επιλογή των αποσπασμάτων που χρησιμοποιεί, εστιάζει στη μεταπολεμική κυρίως Ελλάδα, την απελευθερωμένη, όταν ο Μακρυγιάννης παρατηρεί με πικρία πως η πατρίδα του, αν και έχει αποτινάξει τα δεσμά του κατακτητή, εμφανίζεται και πάλι δέσμια, των βασιλιάδων και των κακών πολιτικών αυτή φορά, που της ρουφάνε το αίμα και δεν την αφήνουν να ορθοποδήσει, και με όλη τη δύναμη της ψυχής του και της φωνής του καυτηριάζει τα κακώς κείμενα.
Η παράσταση ήταν δυνατή και συγκινητική. Ο Σαράντος κινήθηκε επάνω στη σκηνή με άνεση αλλά και όσο χρειαζόταν. Ο λόγος του έρεε ακατάπαυστα, τα μάτια βούρκωναν συχνά, ενώ το πρόσωπό του παλλόταν συνεχώς από το έντονο συναίσθημα.
Το κείμενο συνοδευόταν από κομμάτια παραδοσιακής μουσικής, που ερμήνευσε όμορφα η Σύλβια Κουτρούλη· πολίτικο λαούτο, ταμπουρά -όργανο που έπαιζε και ο Μακρυγιάννης-καθώς και το εξαιρετικό πνευστό Νάι, με τους ανατολίτικους ήχους του. Ο Θανάσης Σαράντος μάλιστα, ερμήνευσε επί σκηνής το τραγούδι «Ο ήλιος εβασίλεψε Έλληνά μου», σε στίχους του ίδιου Μακρυγιάννη.
Κορυφαίες στιγμές κατά την άποψή μας, αυτές όπου κάποιοι ήχοι της φύσης, όπως πουλιά ή τζιτζίκια ακούγονται πίσω από το λόγο του Στρατηγού. Οι ήχοι αυτοί, οι εντελώς αυθεντικοί, όπως και ο ίδιος ο Μακρυγιάννης, και τόσο αληθινοί, συνόδεψαν κάποιες στιγμές το κείμενο ιδανικά, μας συγκίνησαν και μας ευχαρίστησαν πολύ.
Οι φωτισμοί ήταν κάτι παραπάνω από καλοί, ο Σαράντος εξάλλου ειδικεύεται σ’ αυτούς, και μετέδωσαν την ατμόσφαιρα που απαιτούσε το έργο.
Θα θέλαμε να συγχαρούμε για άλλη μια φορά τον Θανάση Σαράντο, τον μοναχικό αυτόν καλλιτέχνη, τον λάτρη της ελληνικής γλώσσας και παράδοσης, που αφουγκράζεται πάντα την καρδιά του, αδιαφορώντας για τις εμπορικές δουλειές και καταθέτει στους συμπατριώτες του μέσα από τις επιλογές των έργων του γνήσια κομμάτια από Ελλάδα, συμβάλλοντας έτσι κι αυτός, με τις δυνάμεις του, στην ηθική ανάταση ενός λαού που τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται σκληρά από τις οικονομικές και πολιτικές συγκυρίες.
Πηγή: https://thesstheater.gr/apomnimoneumata-tou-makrigiani/
