"Ο Αμερικάνος"
Το
μυστικό της μαγείας του Παπαδιαμάντη
“Ο Αμερικάνος” στο Κηποθέατρο Παπάγου
Του Λέανδρου Πολενάκη
Εφημερίδα Αυγή 20-09-2020
Ο
Αλέξανδρος Παπαδαμάντης αποτελεί μια αξεπέραστη μορφή και μια απρόσιτη κορυφή
των ελληνικών γραμμάτων. Μπορούμε σήμερα, μετά από δεκαετίες παρερμηνειών και
παραναγνώσεων, να τον αντικρύσουμε σε όλες του τις διαστάσεις. Η ετικέττα του
“ηθογράφου” έχει ξεθωριάσει, και ο μεγάλος μας πεζογράφος, ποιητής ειδυλλίων
και επιθαλάμιων ωδών στην ουσία, δεν την έχει ανάγκη πλέον. Ο ίδιος ο όρος
“ηθογραφία” ήταν στην Ελλάδα, εξάλλου, μια άλλη παρεξήγηση, έχοντας ταυτισθεί
παράταιρα με το εύκολο φθηνό “φολκλόρ.” Ηθογραφία στην επιστημονική της σημασία
σημαίνει την εξέταση των ηθών και της εν γένει συμπεριφοράς μιας συγκεκριμένης
πληθυσμιακής ομάδας σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο κάτω από δεδομένες
κοινωνικές συνθήκες. Με αυτήν την έννοια είναι ηθογράφοι και ο Ντοστογιέφσκι,
και ο Μπαλζάκ και ο Ντίκενς και ο, Παπαδιαμάντης. Αλλιώς, ψαρεύμε σε θολά νερά.
Μια
άλλη μεγάλη παρεξήγηση ήταν η υποτιθέμενη προσήλωσή του στο τρέχον θρησκευτικό
βίωμα, με παραμερισμό κάθε στοιχείου κοινωνικού προβληματισμού. Λανθασμένο
κριτήριο, που τον “χάριζε” στην συντηρητικη πολιτική παράταξη. Και αυτό έχει,
επίσης, αποδειχθεί μια εσφαλμένη εκτίμηση. Σήμερα είμαστε πια σε θέση να
ξέρουμε ότι το θρησκευτικό βίωμα του Παπαδιαμάντη πήγαζε απ' από το
επαναστατικό, τότε, κίνημα των ορθόδοξων “Κολυβάδων” του Αγίου Όρους που είχε
τις ρίζες του στη διδασκαλία του Αγίου Γρηγόριου Παλαμά, του 14ου αιώνα μ.Χ.
'Εχει σημασία να το πούμε αυτό, επειδή ο ΄Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς με το κήρυγμά
του επαναξιώνει ως ισότιμο της ψυχής το σώμα του ανθρώπου, που είχαν υποβιβάσει
αιώνες επιρροής της δυτικής, παπικής, θύραθεν μεταφυσικής. Επιστρέφοντας στη
διδασκαλία των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας του 4ου αιώνα και της ορθόδοξης
ανάληψης του βίου, μέσω και της μυστικής θεολογίας του Ιωάννη της Κλίμακας (6ος
αιώνας.) Από εκεί πηγάζει ο -εντός κοινωνικών ορίων- ένσαρκος αισθησιασμός του
Παπαδιαμάντη, μπροστά στο ένθεο κάλλος της φύσης. Αλλά και στο γήινο κάλλος,
μιας “Πολύμνιας”, μιας “Ματής”, μιας “Λιαλιώς” και μιας γυμνής “Μοσχούλας”...
Όπως
η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, που απορρίφθηκε κατηγορηματικά από τους ένθεν και
ένθεν γλωσσαμύντορες, της καθαρεύουσας ή της δημοτικής, ενώ δεν ανήκει σε
κανένα από αυτά τα κινήματα. Είναι από μόνος του μια γλώσσα ποιητική και
ποιοτική, η εντελώς δική του, αμίμητη μέχρι σήμερα, χερουβική και αχειροποίητη,
“Παπαδιαμαντική.”
Είχε
δίκιο, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, όταν έγραφε ότι: “'Εχουν μαύρα μεσάνυχτα από
Παπαδιαμάντη, όσοι τον κατηγορούν ότι δεν ακολουθεί τα δυτικά πρότυπα γραφής”,
και ακυρώνουν με συνοπτικές διαδικασίες, τον πρωτοπόρο της ελληνικής
πεζογραφίας. 'Οτι τάχα, υστερεί σε “πλοκή” από τους Ευρωπαίους όμότεχνούς του.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το κύριο πλεονέκτημά του, απέναντι στις πληθωρικές και
ανοικονόμητες γραφίδες του τόπου και του καιρού του, που κοροϊδεύει ο ίδιος
μέσα από τις “παρενθέσεις” των διηγημάτων του: σε κρατάει με ένα “τίποτα!”
Χαρακτηριστικά,
γράφει ο Ελύτης:
“Να
πού βρίσκεται η αληθινή μαγεία του Παπαδιαμάντη. Δεν ζητά να τεντώσει τα νεύρα
μας, να σείσει πύργους και να επικαλεστεί τέρατα. Οι νύχτες του, ελαφρές σαν το
γιασεμί ακόμη και όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σαν
μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση αφήνοντας για μια στιγμή να δούμε
στα διάκενα την χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να' χαμε περπατήσει χωρίς
βάρος, χωρίς αμαρτία. Είναι εκεί όπου βρίσκεται το μεγάλο μυστικό. Αυτό το “θα
μπορούσαμε” είναι ο οίακας που δεν γίνεται να γυρίσει, μόνο μας αφήνει με το
χέρι μετέωρο ανάμεσα σε πίκρα και γοητεία, προσδοκώμενο και άφταστο. Κανένας
βόρειος, από τους πολύ μεγαλύτερους σε ανάστημα δεν έσωσε να μας διαβρώσει με
τόση αλήθεια κι αυτό σε μια κλίμακα τόσο ταπεινή. Που για αυτό και μας την
καθιστά πιο οικεία...” Πλάσμα με ανώτερες δυνάμεις εδώ, δεν είναι καμιά γυναίκα
εκρηκτική απ' αυτές που επικοινωνούν με τα πνεύματα και προκαλούν εντυπωσιακές
μεταμορφώσεις. Είναι η κόρη του μάστρο-Κυριάκου του μεθύστακα, το Αστεράκι.
Όπως και φορέας της εγκαρτέρησης είναι ο Γιαννιός, ένας αφανής κουβαλητής μιας
ασήκωτης μοίρας, χωρίς, ο δόλιος, να έχει, ούτε κατ' ιδέαν, διαστάσεις
Προμηθεϊκές...”
Στο
πλαίσιο του φεστιβάλ Δήμου Παπάγου-Χολαργου, είδαμε στο “Κηποθέατρο Παπάγου”
δραματοποιημένο το διήγημα του Παπαδιαμάντη “ο Αμερικάνος“, μια παραγωγή της
Εταιρείας Θεάτρου Ηθικόν Ακμαιότατον, σε σκηνοθεσία-ερμηνεία του Θανάση
Σαράντου. Σημειώνω ότι ο Παπαδιαμάντης είναι από τη φύση του θεατρικός, τα
διηγήματα του, με τους πυκνούς και ζωντανούς διαλόγους, τις ομιλούσες εικόνες,
τη γλυπτή γλώσσα, αυτοδραματοποιούνται σχεδόν χωρίς έξωτερικές επεμβάσεις από
το εξασκημένο αυτί του σκηνοθέτη, που είναι σε θέση να ακούσει τη “μουσική”
τους. Μόλις ένα άγγιγμα φτάνει για να ανοιχθεί το “ριζιμιό” στοιχείο τους.
Έχουμε εδώ, έναν ομηρικό νόστο, μια ολόκληρη οδυσσεϊκή περιπλάνηση σε
μικρογραφία. Όλες οι περιπετειες του ήρωα οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες,
συμπυκνώνονται ιδιοφυώς σε μια μόνο φράση: “Είχε γυρίσει όλον τον Νέο Κόσμο,
είχεν εργασθεί ως υπεργολάβος εις μεταλλεία και ως επιστατης εις φυτείας.”
Αυτήν τη ριζιμιά, μονολιθική διάσταση του έργου συλλαμβάνει ατόφια και αποδίδει
ακέραιη η κάθετη σκηνοθεσία, και η “ακάθιστη” ερμηνεία του Θανάση Σαράντου,
επικολυρική, σε σωστές αναλογίες και δόσεις. Αυτό που λένε με μια λέξη,
ψυχωμένη!
Με ομόλογους φωτισμούς του σκηνοθέτη, ομότροπη
μουσική σύνθεση του Λ. Πηγούνη (μουσικός επί σκηνής Κ. Ευαγγελίδης), και
σκηνική επιμέλεια Λ. Μότσιου
Ενδεικτικές κριτικές για την παράσταση (2009-2020)
«…Είδα μια σμιλεμένη απλότητα, που ταίριαζε θαρρώ στη γοητευτική πλαστικότητα του πρωτότυπου κειμένου. Είδα με τι τρυφερότητα ανέβηκε στo άρμα των λέξεων και μας ταξίδεψε σε μέρη, σε χρόνους, σε ιδιώματα…»,
Σάββας Πατσαλίδης ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
«....Υπάρχει ένας ξεχωριστός τόπος ανάμεσα στη σκηνή και το κοινό, μια χώρα αόρατη που ονομάζεται Μαγεία. Κάποιες παραστάσεις σου απλώνουν το χέρι για να περάσετε μαζί σ' αυτήν την χώρα, κάποιες την καταπατούν και κάποιες σου κάνουν απεγνωσμένα νοήματα και βεβιασμένες χειρονομίες για να βρεθείς εκεί. "Ο Αμερικάνος" ανήκει στην πρώτη περίπτωση. Μας άπλωσε το χέρι με τρυφερότητα, χιούμορ και συγκίνηση και βρεθήκαμε μαζί στη χώρα της Μαγείας, σ' αυτόν τον ενδιάμεσο τόπο όπου ιδανικά συναντιούνται το Θέατρο κι ο Θεατής...», ΕΞΩΣΤΗΣ Θεσσαλονίκης
«...Μακριά η διαδρομή του διηγήματος στη θεατρική σκηνή, μέσα από την εμπνευσμένη μεταφορά του από τον εκλεκτό Θανάση Σαράντο, που το σκηνοθέτησε με τη μορφή μονολόγου και το ερμηνεύει από το 2009 σε αλλεπάλληλες διαδοχικές θεατρικές σεζόν, το ταξιδεύει πιστά και αφοσιωμένα ανά την Ελλάδα και το μοιράζεται με χιλιάδες θεατές. Λιτή και ευθύβολη η σκηνοθετική του προσέγγιση αλλά και συγκινησιακά φορτισμένη, διεγείρει το συναίσθημά μας εισάγοντάς μας στο κλίμα της εποχής και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα του διηγήματος ...», Χριστίνα Κόκκοτα – ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
«... Ο Σαράντος κατάφερε έναν άθλο: να διατηρήσει για μια 10ετία φρέσκο, ζωντανό και επιθυμητό έναν μονόλογο στην υπέροχη καθαρεύουσα του συγγραφέα του, την αναμεμειγμένη με στοιχεία τοπικού, Σκιαθίτικου, ιδιώματος. Με ευλαβικό σεβασμό απέναντι στον δύσκολο λόγο, με εντυπωσιακή δύναμη και πληθωρικότητα, αυτός ο σπουδαίος ηθοποιός απλώνεται, ξεχειλώνει επί σκηνής και «ντύνεται» ξεχωριστά όλα τα πρόσωπα του διηγήματος...»,
Τόνια Μανιατέα – ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
«... Σκηνοθεσία, φωτισμός, συναίσθημα… ναι, ήταν κι αυτό διάχυτο στο χώρο. Όλα συνέτειναν σε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Ένα θρίαμβο! ...», Νάσος Κονίτσας – noisy.gr
«...”όργωσε” την Ελλάδα με το αριστουργηματικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Ο Αμερικάνος", ο καλός ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος...»,
Ιλειάνα Δημάδη – ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
«…Ο Θανάσης Σαράντος είναι επί σκηνής ο άνθρωπος-«ορχήστρα»…» Αργυρώ Σταυρίδη – monopoli.gr
«...Ο Θανάσης Σαράντος εντυπωσίασε το κοινό με την ερμηνεία του – ή μάλλον θα έπρεπε να πούμε… τις ερμηνείες του, αφού στα διαλογικά μέρη του κειμένου μεταπηδούσε με αφοπλιστική άνεση από το ένα πρόσωπο στο άλλο…» Λυδία Ελιόγλου - ΕΒΔΟΜΗ ΚΑΒΑΛΑΣ
«…Η σκηνική μεταφορά του διηγήματος -το οποίο παρέμεινε ανέπαφο- έδωσε με απλούστατα μέσα, σε μια εντελώς άδεια σκηνή και χωρίς «ψαγμένα» ευρήματα ή τερτίπια, ο Θ. Σαράντος …», Kultourosoupa.gr
«… Παράσταση με μιαν απέριττη αύρα, έδωσε έμφαση στην καθαρότητα της απλότητας και στη λιτή έκφραση, υπηρετώντας άμεσα το κείμενο και τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα…», Αγγέλα Μάτζιου
«… Οι φωτισμοί δημιούργησαν εξ’ αρχής μια επιβλητική και υποβλητική ατμόσφαιρα, ενώ η κινησιολογία «κούμπωνε» άψογα με τη ροή του λόγου. Ο εξαιρετικός ερμηνευτής Θ. Σαράντος, κάνοντας «διάλογο» με ένα πιάνο επί σκηνής, καταφέρνει να σε μεταφέρει σε μια αλλοτινή εποχή, χωρίς σκηνικά, με μοναδικά εργαλεία ένα παλτό και μία βαλίτσα»,Κώστας Νταλιάνης- patrasevents.gr
« …Η παράσταση κερδίζει το στοίχημα. Κι όταν τελειώνει δεν ξέρεις για τι απ’ όλα να πρωτοχειροκροτήσεις. Ένα μονόπρακτο βασισμένο στον Παπαδιαμάντη, με έναν ηθοποιό και έναν συνθέτη επί σκηνής, αποδεικνύεται μακράν καλύτερο από άλλες πολυδιαφημισμένες υπερπαραγωγές...», Φιλιώ Ράγκου – Η ΑΞΙΑ
«...Η διαχρονική αξία της ρέουσας παπαδιαμάντειας γλώσσας, το θέμα του διηγήματος που με έναν παράδοξο τρόπο γίνεται ξανά επίκαιρο στις μέρες μας, αλλά και η αφαιρετική και καλοδουλεμένη προσέγγιση του Σαράντου, είναι οι λόγοι που έδωσαν "πνοή" στην παράσταση η οποία συνεχίζει ακάθεκτη εδώ και 10 χρόνια...», Έλενα Γαλανοπούλου – tospirto.net
«…Η σημασία του διηγήματος, που μετουσίωσε σε άριστο θεατρικό λόγο ο Θανάσης Σαράντος, είναι πρωτίστως η γλώσσα και το ταξίδι των θεατών σε μια άλλη Ελλάδα. Αυτή που δεν ζήσαμε, αυτή που δεν θα’ρθει ποτέ πάλι...», Γιώργος Χριστοδούλου – Η ΣΦΗΝΑ
"Γέρμα" - Κριτικές
«...Ουσιαστική η προσέγγιση του Θανάση Σαράντου στο έργο του Λόρκα προσδίδει μια διαφορετική προοπτική, καθώς προσαρμόζει την ηθογραφική ατμόσφαιρα στο περιβάλλον της ακριτικής ελληνικής πραγματικότητας...»
- Γρηγόρης Ιωαννίδης, Η Εφημερίδα των Συντακτών
«...Η παράσταση που σκηνοθετεί ο Θανάσης Σαράντος –σε δική του διασκευή– έρχεται να μας θυμίσει το ποιητικό μεγαλείο του Λόρκα και να επιβεβαιώσει ότι τα καλά έργα έχουν πάντα λόγο ύπαρξης...
- Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα
«…Στο ρόλο της Γέρμα η Πηνελόπη Μαρκοπούλου κατέθεσε μια άρτια ερμηνεία με εσωτερικότητα και χωρίς εξάρσεις, αναδεικνύοντας την πολυσημία του εσωτερικού κόσμου της τραγικής ηρωίδας και την πλούσια γκάμα συναισθημάτων που την κατακλύζουν…»
- Χριστίνα Κοκοτά, Πελοπόννησος
«...Ένα συγκλονιστικό ταξίδι αυτογνωσίας. H Bίλμα Τσακίρη υποδύεται μια Ντολόρες που σαρώνει την σκηνή με απλότητα και κέφι σαν γνήσια τσιγγάνα από την Ανδαλουσία...»
- Χρύσα Φωτοπούλου, Νέα Σελίδα
«…Ο Θανάσης Σαράντος έπλασε με μέτρο, εσωτερικότητα, απλότητα και αλήθεια έναν λαϊκότροπο, συμπαθητικό Βίκτωρα…»
- Κώστας Νταλιάνης, Patrasevent.gr
«...Η Γέρμα του Θανάση Σαράντου είναι μια ποιητική παράσταση, στο πνεύμα του κειμένου του μεγάλου ποιητή, συγγραφέα, με εξαιρετικές ερμηνείες, δοσμένη με αγάπη και πάθος στην Ελλάδα του σήμερα θυμίζοντάς μας ότι τα ζητήματα που θίγει ο Λόρκα είναι διαχρονικά...»
- Βίβιαν Μητσάκου, Theater Project 365
«…η «Γέρμα» σε σκηνοθεσία- διασκευή Θανάση Σαράντου με την εξαίσια μετάφραση από την ποιήτρια Τζένη Μαστοράκη στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά μας με τον υπέροχο ποιητικό λόγο του Λόρκα για ζωή και δημιουργία. Συστήνεται ανεπιφύλακτα...»
- Ντίνα Καρρά, Theatrorama
«...Η «Γέρμα» του Θανάση Σαράντου είναι ένας γενναίος αντικατοπτρισμός του μαγικού και τελετουργικού στοιχείου. Ξεπερνώντας τον πειρασμό του φολκλόρ, ο σκηνοθέτης έστησε μια παράσταση λιτή αλλά εντυπωσιακή, πλούσια σε κίνηση, χρώμα και ιδέες...»
- Ειρήνη Αϊβαλιώτου, Catisart.gr
«...Η Πηνελόπη Μαρκοπούλου, μια Γέρμα συγκλονιστική, μεταφέρει στο κοινό την απόγνωση και την τραγικότητα της γυναίκας που επιθυμεί διακαώς να γίνει μητέρα αλλά δεν τα καταφέρνει...»
- Αλεξία Καλογεροπούλου, BookSitting
«...Μια λυρική παράσταση, άριστα ερμηνευμένη, που σαν την παρακολουθήσει κανείς, θα νιώσει σαν να γνώρισε τον σπουδαίο Λόρκα... προσωπικά...»
- Βασίλης Κοκκώνης, Free Sunday
«...Δεν μπορούσε κάνεις από το κοινό να διανοηθεί να πάρει τα μάτια του από τους πρωταγωνιστές επί σκηνής, ρουφώντας κάθε κίνηση, ανάσα και λέξη τους...»
- katiousa.gr
«...Ο Θανάσης Σαράντος ως σκηνοθέτης στήνει μια ατμοσφαιρική και καίρια παράσταση, σεβόμενος την ποιότητα του κλασικού κειμένου...»
- Νατάσα Κωνσταντινίδη, Texnes-plus
« …μια σύγχρονη - λιτή- δωρική κατά βάση σκηνοθεσία από τον Θανάση Σαράντο χωρίς καμία φλυαρία ή εντυπωσιασμό, γεγονός που ανέδειξε την ουσία και τον λόγο όπως τους άξιζαν…»
- Πίτσα Στασινοπούλου, Kulturosoupa.
Παραγωγή: Α.Μ.Κ.Ε. «ηθικόν ακμαιότατον»
http://ithikon-akmeotaton.blogspot.com/
"Χειμωνιάτικο Παραμύθι" - Κριτικές
γράφει ο Κώστας Ζήσης
γράφει η Ντίνα Καρρά
γράφει ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΟΥΝΟΥΠΗΣ
γράφει η Κατερίνα Νικολάου
γράφει η Βικτωρία Ιωσηφίδου
γράφει η Μαρινέλλα Φρουζάκη
γράφει η Άγγελα Μάντζιου
"Ο Αμερικάνος" - Κριτικές
Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
*ΚΡΙΤΙΚΗ
από την ΑΓΓΕΛΑ ΜΑΝΤΖΙΟΥ
"Ο Αμερικάνος" και η λιτότητα μιας σοφά λιτής παράστασης. Είδαμε & σχολιάζουμε.
Μνήμες και παρόντα μπλεγμένα, σε ένα συνεχές παιχνίδι του χρόνου.
(Κείμενο: Δήμητρα Λαμπροπούλου)
“Ο Αμερικάνος” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο θέατρο Αυλαία
γράφει η Ιωάννα Λιούτσια
enikos.gr:
Ο Στάθης Σταυρόπουλος προτείνει να σπεύσουμε στον έξοχο «Αμερικάνο»
γράφει ο Βασίλης Μπουζιώτης
γράφει ο Κώστας Νταλιάνης
ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ
«...Αφού όργωσε την Ελλάδα με το επιτυχημένο σόλο του πάνω στο χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Ο Αμερικάνος", ο καλός ηθοποιός και σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς Θανάσης Σαράντος επιστρέφει στην Αθήνα ...»- Ιλειάνα Δημάδη -
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
«...Μόνος του στις σκηνές όπου έχει περιηγηθεί ανά την Ελλάδα ο Θανάσης Σαράντος υποδύεται όλα τα πρόσωπα ενός από τα λιγότερο γνωστά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με τον τίτλο «ο Αμερικάνος»…» - Ολγα Σελλά -
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
«…Ό αγέραστος ‘Αμερικάνος’ μας υπενθυμίζει τις διαστάσεις που μπορεί να πάρει η ανθρώπινη μοναξιά και η αθεράπευτη καχυποψία απέναντι σε ο, τιδήποτε άγνωστο ή φαινομενικά ξένο…» - Ιωάννα Κλεφτόγιαννη –
ΑΓΓΕΛΙAΦΟΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
«…Είδα μια σμιλεμένη απλότητα, που ταίριαζε θαρρώ στη γοητευτική πλαστικότητα του πρωτότυπου κειμένου. Είδα με τι τρυφερότητα ανέβηκε στo άρμα των λέξεων και μας ταξίδεψε σε μέρη, σε χρόνους, σε ιδιώματα…» -Σάββας Πατσαλίδης-
ΕΒΔΟΜΗ ΚΑΒΑΛΑΣ
«...Ο Θανάσης Σαράντος εντυπωσίασε το κοινό με την ερμηνεία του – ή μάλλον θα έπρεπε να πούμε… τις ερμηνείες του, αφού στα διαλογικά μέρη του κειμένου μεταπηδούσε με αφοπλιστική άνεση από το ένα πρόσωπο στο άλλο …»-Λυδία Ελιόγλου -
Η ΑΞΙΑ
«…Η παράσταση κερδίζει το στοίχημα. Κι όταν τελειώνει δεν ξέρεις για τι απ’όλα να πρωτοχειροκροτήσεις. Ένα μονόπρακτο βασισμένο στον Παπαδιαμάντη, με έναν ηθοποιό και έναν συνθέτη επί σκηνής, αποδεικνύεται μακράν καλύτερο από άλλες πολυδιαφημισμένες υπερπαραγωγές.…» - Φιλιώ Ράγκου –
tospirto.net
«..."Τον Δεκέμβριο του 2009 ξεκίνησε το..."ταξίδι" του "Ο Αμερικάνος" του Παπαδιαμάντη μέσα από τη σκηνοθετική ματιά και ερμηνεία του Θανάση Σαράντου και έμελε να είναι μακρύ. Από τότε μέχρι σήμερα και πού δεν έχει παρουσιαστεί. Η διαχρονική αξία της ρέουσας παπαδιαμάντειας γλώσσας, το θέμα του διηγήματος που με έναν παράδοξο τρόπο γίνεται ξανά επίκαιρο στις μέρες μας, αλλά και η αφαιρετική και καλοδουλεμένη προσέγγιση του Σαράντου, είναι οι λόγοι που έδωσαν "πνοή" στην παράσταση η οποία συνεχίζει ακάθεκτη...» -Έλενα Γαλανοπούλου-
«…Ο Θανάσης Σαράντος είναι επί σκηνής ο άνθρωπος-«ορχήστρα»…»– Αργυρώ Σταυρίδη -
Η ΣΦΗΝΑ
«…Η σημασία του διηγήματος, που μετουσίωσε σε άριστο θεατρικό λόγο ο σχετικά νεαρός Θανάσης Σαράντος, είναι πρωτίστως η γλώσσα και το ταξίδι των θεατών σε μια άλλη Ελλάδα. Αυτή που δεν ζήσαμε, αυτή που δεν θα’ρθει ποτέ πάλι…» - Γιώργος Χριστοδούλου –
«…Η παράσταση εστιάζει στην ιδιαίτερη ευαισθησία και στον ρυθμό του λόγου των φτωχών και καταφρονεμένων προσώπων ενός οικουμενικού και πανανθρώπινου συγγραφέα…» -Γιώργος Βαϊλάκης -
"Στρατηγού Μακρυγιάννη Απομνημονεύματα" - Κριτικές
Ένας λόγος ζωντανός, κοφτερός, ανεπιτήδευτος, διαχρονικός και επίκαιρος όσο ποτέ, σαν καταπέλτης, σαν χείμαρρος που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή μας και μας ταρακουνάει, μας εμψυχώνει, μας προβληματίζει!
ΚΡΙΤΙΚΗ της Βικτωρίας Ιωσηφίδου
γράφει η Ιφιγένεια Καφετζοπούλου
γράφει ο Κώστας Νταλιάνης
από το culturenow.gr
Της Βικτωρίας Ιωσηφίδου
γράφει η Ειρήνη Αϊβαλιώτου
